ταράσσω

τᾰράσσω, Pi.O.2.63, etc.; [dialect] Att. [suff] τᾰράξ-ττω Ar.Eq.902; also [full] θράσσω (q.v.): [tense] fut. ταράξω ib.358, etc.: [tense] aor.

A

ἐτάραξα Od.5.291

, ([etym.] συν-) Il.1.579, 8.86: [tense] plpf.

συν-ετεταράχει D.C.42.36

: [dialect] Ep. [tense] pf. in pass. sense τέτρηχα (v. infr. 111):—[voice] Pass., [tense] fut.

ταραχθήσομαι Men.858

(prob.), Epict.Ench.3, etc.; [voice] Med. ταράξομαι in pass. sense, Th.7.36, X. Cyr.6.1.43: [tense] aor.

ἐταράχθην Ar.Nu.386

(anap.), etc.: [tense] pf. τετάραγμαι ib.388 (anap.), etc.:—stir, trouble, in a physical sense, σύναγεν νεφέλας ἐτάραξε δὲ πόντον [Ποσειδῶν] Od.5.291;

κύμασιν ταράσσεται πόντος Archil.54

, cf. Sol.54;

τ. πέλαγος ἁλός E.Tr.88

, cf. 692;

ὁμοῦ τ. τήν τε γῆν καὶ τὴν θάλατταν εἰκῇ Ar.Eq.431

;

τ. καὶ κυκᾶν Id.Ach.688

(troch.), Eq.251 (troch.); οὐ χθόνα ταράσσοντες troubling not the earth (by ploughing), Pi. l.c.;

βροντήμασι . . κυκάτω πάντα καὶ ταρασσέτω A.Pr.994

; τ. φάρμακον perh. mix, Luc.Lex.4, cf. Amips. 18: metaph., φωνὰν ταρασσέμεν to wag the tongue, Pi.P.11.42; πάντα τ., of a speaker, jumble up, D.19.93;

τὴν τῶν πραγμάτων διδασκαλίαν Gal.15.185

.

2 trouble the mind, agitate, disturb,

με δεινὸς ὀρθομαντείας πόνος στροβεῖ ταράσσων A.Ag. 1216

; δεινὰ (adverbial) τ. [με] S.OT483 (lyr.);

ὅταν ταράξῃ Κύπρις ἡβῶσαν φρένα E.Hipp.969

, cf. Fr.1079.4;

Νικίαν ταράξω Ar.Eq.358

(troch.);

τ. καρδίαν E.Ba.1321

; esp. of fear, A.Ch.289, Ar.Eq.66, etc.; ἄν τις φόβος τ. X.Mem.2.4.6;

τὸ σῶμα τ. τὴν ψυχήν Pl.Phd. 66a

, cf. 103c; so

τ. γλῶσσαν E.IA1542

: abs., cause confusion, Pl. R.564b, Hp.Mi.373b:—[voice] Pass., Id.Phd.100d, etc.;

περί τι Id.Sph. 242c

;

διά τι D.4.3

;

ταράσσομαι φρένας S.Ant.1095

; ὄμμα σὸν τ. E. Or.253.

3 of an army, etc., throw into disorder, Hdt.4.125, 9.51, etc.;

ἐτάρασσον τοὺς ταρσοὺς τῶν κωπέων Id.8.12

:—[voice] Pass., to be in disorder, Id.4.125,129, 8.16, Th.4.25, X.Cyr.2.1.27, etc.; ἐν σφίσιν αὐτοῖς τ. Th.7.67.

b metaph., rout or upset, κριτήριον τ. Demetr.Lac.Herc.1012.38 (perh. variant of Epicur.Sent. 24):—[voice] Pass.,

λόγου ταραχθέντος Phld.Rh.1.136

S.;

εἰ τὰ σημεῖα ταραχθείη Gal.6.262

.

4 τ. τὴν γαστέρα cause relaxation of the bowels, of purges, Hp.Nat.Mul.12, cf. Acut.56, Arist.Pr. 864b23, Gal.15.667:—[voice] Pass.,

ἐταράχθης τὴν γαστέρα Ar.Nu.386

(anap.);

τὸ πνεῦμα Gal.15.903

; more generally,

τεταραγμένον σῶμα Sor.1.105

.

5 freq. of political agitation,

τ. τὴν πόλιν Ar.Eq. 867

; τὰ πράγματα ib.214:—[voice] Pass., to be in a state of disorder or anarchy, ἐν ἀλλήλοις τ. Th.2.65, cf. D.2.14, Ptol.Tetr.164.

6 ταράττεσθαι ἐπὶ τῶν ἵππων to be shaken in one's seat on horseback, X. Cyr.5.2.17.

7 Math., τεταραγμένη ἀναλογία disturbed proportion, Euc.5Def.18, Archim.Sph.Cyl.2.4.

II stir up, metaph., τ. νεῖκος, πόλεμον, S.Ant.794 (lyr.), Pl.R.567a;

φόνον E.Ba. 797

;

ἡλίκα πράγματα ταράξασα D.18.153

, cf. X.An.5.10.9;

τ. δίκας τινὶ πρός τινας Plu.Them.5

:—[voice] Pass.,

πόλεμος ἐταράχθη D.18.151

;

γόος . . ταραχθείς A.Ch.331

(lyr.).

III exc. in the places mentioned, Hom. uses only intr. [tense] pf. τέτρηχα, to be in disorder or confusion, be in an uproar,

τετρήχει δ' ἀγορή Il.2.95

;

ἀγορὴ τετρηχυῖα 7.346

; so

τετρηχυῖα θάλασσα AP7.283

(Leon.);

τετρηχότος οἴδματος A.R.1.1167

;

τετρηχότα βῶλον Id.3.1393

;

τετρηχότι νώτῳ Nic.Th.267

; but ἐκ σέθεν . . ἄλγεα . . τετρήχασι cruel woes arise, A.R. 4.447, cf. 3.276, Philet.7; in Nic.Th.72 τετρήχοντα κλήματα is f.l. for δὲ τρήχοντα. (Alexandrine and later Poets seem to have thought erroneously that τέτρηχα = to be rough (cf. τραχύς).) (ταράχψω from ταραχ-ή, τάραχ-ος and these from Θᾰρᾰχ-: cogn. with θράσσω from θρᾱχ-ψω of which the [dialect] Ion. [tense] pf. is τέτρηχα.)